Portretfotografie woonzorgcentra en verpleeghuizen

Ik kom sinds een paar jaar langs in woonzorgcentra om fotoportretten te maken van bewoners. Dit gebeurt op aanvraag van de bewoners zelf, maar meestal ligt het initiatief bij familieleden en geliefden van een bewoner of bij het personeel van een woonzorgcentrum en verpleeghuis. Het gaat om een (zeer) kwetsbare groep oudere mensen die zorg nodig hebben omdat ze te maken hebben met fysieke en/of mentale problematiek. Het maken van een fotoportret van een bewoner (met of zonder partner, familie, geliefden) ervaar ik als bijzonder dankbaar werk. Fotoportretten van mensen op hogere leeftijd hebben per definitie diepgang. Het leven heeft een rijkdom aan positieve en negatieve ervaringen met zich meegebracht en de sporen daarvan zijn vaak, in meer of mindere mate, zichtbaar in het gezicht en in de lichaamshouding. Deze zichtbare kwetsbaarheid vormt nou juist die bron van kracht: je hoeft je niet (meer) anders of beter voor te doen dan wie je bent want dit is wie je bent. Mijn doel is om een prachtig, authentiek portret te maken van je (groot)ouders/partner/geliefde.